Drużyna Asów po latach - rozdział VIII NOWY! 14.04!

Georgia

Ok, wracam z nowym tworem. Jest on .. załosny i w ogóle ale wena miałam Very Happy

Opowiada o losach Drużyny Asów po upływie czasu itp... Planowałam jedną część ale KTOŚ ( nie Poppy, nie mówię tutaj o tobie, wcale..) poganiał mnie i będą dwie krótsze części. Albo trzy. O ile ktoś będzie to czytał w co wątpie xD
Teskt ma błędy.
Teskt pisany kursywą to myśli bohaterki, jak coś.

ROZDZIAŁ PIERWSZY:

Cholera, działaj. No, błagam cię, działaj!!! Waliłam rękami o kierownicę samochodu, który ledwo działał. No – właściwie to przestał działać. Dlaczego akurat teraz – pomyślałam z rozpaczą. - Ta cała Jasmine i tak może mi przysporzyć masę kłopotów a to auto nie chce odpalić! Jutro koniecznie muszę pogadać o tym z Davem… Uhh, ale to będzie oznaczało wizytę w jego biurze. Rusz się, proszę… Błagałam, gdy nagle samochód zapalił. Dzięki ci Boże! A jednak istniejesz! Szybko wyjechałam sprzed redakcji i ruszyłam ulicami Londynu wprost do restauracji „Orrery”. Pasma długich, blond włosów opadały mi na oczy, kiedy jedną ręką szukałam potrzebnych dokumentów. Jak ona miała na nazwisko?! Grzebałam w stosie papierów na sąsiednim siedzeniu, usiłując znaleźć te prawdziwe i jednocześnie nie zginąć. Są! Chwyciłam odpowiednią teczkę i niemal od razu skręciłam w uliczkę wiodącą na parking knajpki. Bywałam tu już wcześniej i nie za bardzo lubiłam ten lokal. Nie chodziło o ceny, bo to na szczęście nie ja regulowałam rachunki, tylko szef – na takie okazje mieliśmy specjalne karty – ale o snobistyczną atmosferę jaka tam panowała. Kelnerki miały takie miny, jakbym co najmniej zabiła im rodziców a sami klienci zawszy byli tacy … nadęci. Po ich twarzach widać było jak bardzo czują się lepsi od innych.
Wyszłam z auta, które wyraźnie różniło się od innych zgromadzonych tutaj samochodów. Jednak ja wypadałam lepiej niż mój wóz – to była część mojej pracy. Zwiewna, bladoróżowa sukienka do kolan i czarne buty na wysokim obcasie wyglądały na mnie bardzo dobrze i pasowały do tutejszych klimatów. Chwyciłam torebkę, w której z trudem upchałam kosmetyczkę, dyktafon i zeszyt i długopis bo nigdy nie było wiadomo czy rozmowa będzie nagrywana, czy konieczne będą notatki.
Trzymając dokumenty i torebkę, pewnym krokiem weszłam do lokalu, wciąż przeglądając papiery, gdyż nie miałam wcześniej czasu. Tą sprawą miał zająć się ktoś inny, jednak w ostatniej chwili zrezygnował.
Przede mną zauważyłam buty na płaskim obcasie co oznaczało, że podeszła do mnie jakaś kobieta z obsługi.
- Georgia Nicolson, rezerwacja przy stoliku pani Jasminy Morrison.
- Stolik numer sześć, pod oknem. Zaprowadzić?
- Nie, sama trafię – odparłam, nie podnosząc wzroku znad notatek. Nauczyłam się już, że w takich miejscach zbytnia uprzejmość jest odbierana inaczej niż powinna.
Drogę znałam właściwie na pamięć, bo zazwyczaj siedziałam przy tym stoliku. Ze znajomymi czy w pracy.
Kiedy czułam, że doszłam do właściwego miejsca zaczęłam, mówić nadal z nosem w dokumentach.
- Dzień dobry, pani Morrison. Wiem, że spodziewała się pani, mojego kolegi, ale … - przerwałam i podniosłam wzrok na ta kobietę. – O-mój-Boże- szepnęłam i wypuściłam teczkę z rąk. Upadła z głuchym plasknięciem na podłogę. Natychmiast się zreflektowałam, podniosłam ją i zaczęłam mówić od nowa.
- Bardzo panią przepraszam za to, ale strasznie mi kogoś pani przypomina. W każdym razie nazywam Georgia Nicolson i … - wyrzucałam z siebie słowa z zawrotną prędkością, kiedy to mi przerwano.
- O…mój…Boże… - tym razem to ona dukała i przypominała mnie sprzed kilku chwil. – Nie wierzę! Gee! – wrzasnęła i rzuciła mi się na szyję. Za zdziwieniem poklepałam ją lekko po plecach, po czym odsunęłam się i powiedziałam:
- Przepraszam, ale nie bardzo rozumiem…
- Georgia, to ja. Jas!*– wykrzyknęła.
Otworzyłam szeroko oczy i stałam jak zamurowana. Powoli czułam napływające łzy pod powiekami i mimowolnie,tym razem to ja ją mocno uściskałam.
Usiadłyśmy do stołu i położyłyśmy dłonie na stole, jednak zaraz szybko się za nie złapałyśmy.
- Opowiadaj – rzuciła.
- Nie, ty pierwsza.
- Kurczę, Gee, jesteś teraz dziennikarką? Nieźle… Miałaś szczęście, że po studiach udało ci się znaleźć pracę w zawodzie.
- Tak, wiem. I mimo, że czasami jest okropnie, nie narzekam. A jak u ciebie? Czytałam, że jesteś aktywną działaczką Greenpeace?**
- Tak, zawsze miałam obsesję na tym punkcie. A poza tym szukam pracy. Ale po ochronie środowiska nie tak łatwo coś znaleźć…
- Nawet mi nie mów… Okropnie się namęczyłam szukając zajęcia ale mój, a właściwie nasz, dobry znajomy i załatwił mi miejsce w redakcji lokalnej gazety.
- Nasz? Mów kto to!
- Nie chcesz wiedzieć.
Westchnęłam. I tak bym jej powiedziała…
- Ok, więc jest to … Dave Jajcarz.
- Ten Dave? Ten z którym tyle razy się całowałaś, który zdradził Ell..
- Tak ten, Jas. Zamknij się już.
Dziewczyna zachichotała cicho.
- O tak, stara, dobra Georgia!
- Ej, no. Nie taka stara!
Zaśmiałyśmy się głośno, obie.
- Ale ty się zmieniłaś, Gee.
- Wiem. Zawsze chciałam mieć blond włosy i wreszcie mam. I nawet nie wiesz ile czasu zajmuje mi doprowadzenie ich do tego by były całkowicie proste.
- Pamiętam jak kiedyś zrobiłaś sobie blond pasemko i potem zostało ci w dłoni.
- Nawet mi nie przypominaj. To była najbardziej żenująca sytuacja w moim życiu.
- Serio? A gorsze nie było to jak Sven postawił cię na stole Dylanów albo jak całowałaś się w krzakach a Chłopakiem-Robalem?
- Zamknij się pani – pamięć –operacyjna. Ale to były świetne czasy..
- Dokładnie – westchnęła. – Masz jakiś kontakt z Drużyną?
- Nie. Z żadną. Czasem cholernie mi ich brakuje…

_____________
* Jasmine Morrison – Jas. W książce nie było podane jej nazwisko więc.. wymyśliłam sobie xD
** Greenpeace – międzynarodowa organizacja pozarządowa, znana jako Fundacja Greenpeace – została założona w roku 1971 w Vancouver w Kanadzie by przeciwstawić się amerykańskim próbom jądrowym na Alasce. Obecnie organizacja ta działa na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Greenpeace posiada 28 biur i prowadzi działalność w 42 krajach na całym świecie.

Poppy

Rosie

Masakra, Ty naprawdę umiesz pisać, dziewczyno. ;] Bardzo mi się podobało, tylko hmm... nie chcę nawet myśleć, że Jas i Gee stracą potem kontakt. :<

anemone

A co z relacją Jas+Tom? Mam nadzieję że nie będą rozdzieleni.

Sylwetsien

Hmm... podoba mi się : )
fajny pomysł na opowiadanie, myślę, ze nie zakończy się w 3 odcinkach! Ładnie napisane, lekkim stylem. I tak jak Ane chcę widzeć Toma i Jas i gromadkę dzieci : D
I znowu będzie Bóg Seksu i Dave? U-łaaa. Oby!

Rachel

A co z relacjami Gee/Boski Dave/Robbie/Masimo ?? Dokładnie w tej kolejności Wink

Koniecznie napisz więcej,bo to jest mega czadowe !

anemone

Coś czuję że tutaj pojawią się tylko relacje Gee-Dave.

Georgia

Nic wam nie powiem Razz

Kolejna część może być dzisiaj, jak ją skończę.. mam już połowę xD

Poppy

pisz pisz pisz Very Happy

będę cię motywować xD

Rosie

Sylwetsien

ja też przyłączam się do grona motywujących, ostatnio sobie tak myślałam, że fajnie by było, gdyby Gee np. zaczęła flirtować z np. Davem i już wszystko by się ładnie układało, to tą piękną sielankę mogłoby przerwać wkroczenie Boga Seksu : DDD

Poppy

właśnie Robby powinien zawalczyć o G!
D jest boski i kochany i w ogóle <3
ale Robby tez xD

Rosie

Powinni się o nią pobić i jeszcze sto lat o nią walczyć ;d bo jest fajna i zasługuje na uznanie xD

anemone

Taaak! Ale Robbie ma w końcu oczywiście wygrać bo pod jej wpływem będzie więcej żartował i w ogóle będzie cudowny Very Happy