Zmierzch

asteroida

Koleżanka poleciła mi Zmierzch podczas zakupów w Empiku. Wtedy jeszcze trylogia, ładnie opakowana, stosunkowo tanio, a skoro fajne, to wzięłam. No i zaczęłam czytać...
Po kilku dniach dobrnęłam do połowy I-szej części. I nawet mi się podobało. Następne dni to była katorga. Co prawda były interesujące chwile, jednak czytanie nie sprawiało mi przyjemności. Umęczyłam się nad tym Zmierzchem, czytałam długo, jak nigdy (na ogół jestem z tych szybkoczytających, chyba, że książka mi się nie podoba)
Nawet nie zabrałam się za kolejne części, tylko przekartkowałam. Sprzedałam książki koleżance i jestem szczęśliwa Wink

.
Filmu nie widziałam i też jakoś specjalnie nie żałuję. Przyznam szczerze, że miałam swego czasu taki okres, kiedy na hasło "Zmierzch" reagowałam nader emocjonalnie niż trzeba (chodzi o te negatywne emocje). Wszystko za sprawa obsesji, która ogarnęła Polskę/świat, a mnie to niemiłosiernie wkurzało.
Ale spokojnie, teraz moje podejście jest pokojowe Wink

.

Poppy

mnie też wkurza ta obsesja
z tym że ja lubię serię Razz

i pochłonęłam ją w tydzień ;P

anemone

Hmm ja też nie rozumiem tej fascynacji Zmierzchem a zwłaszcza Pattisonem (jak ogórek). A przecież tę książkę napisała kobieta której ta cała "opowieść" się przyśniła i ją spisała :/ w tylu częściach jeden sen.

AngusWspaniały

nie, jej się przyśniła tylko scena z polaną. A potem jakoś to pociągnęła. pattinson- nic specjalnego, ale miło się czyta. Ckliwe, naiwne i napisane językiem który nawet bezdomny by bez trudu zrozumiał. I niech takie pozostanie! To cały czar tej sagi! Oto odradza się epoka landrynkowych romansideł!